بررسی اثر دوز های مختلف ngf در محیط کشت بر بلوغ تخمک های گاوی

چکیده فاکتور رشد عصبی یکی از اعضای خانواده نروتروفین ها می باشد. این فاکتور رشد تحت اثر گنادوتروپین ها از سلول های گرانولوزا و تیکا ترشح می شود، و به مایع فولیکو لی اضافه می شود. در این آزمایش قصد داشتیم با اضافه کردن این فاکتور رشد به محیط کشت اثر این فاکتور رشد را بر بلوغ تخمک های گاوی و مراحل بعدی رشد و نمو رویانی که عبارتند از مرحله بعد از لقاح و مرحله بلاستوسیست بررسی کنیم. کمپلکس تخمک-کومولوس های گاوی از تخمدان های آورده شده از کشتارگاه بدست آمد. کمپلکس تخمک-کومولوس های گاوی به مدت 24 ساعت در محیط های کشت کنترل و تیمار های 1، 2 و 3 کشت داده شدند. گروه کنترل فاقد فاکتور رشد عصبی و گروه های آزمایشی به ترتیب حاوی 1، 10 و 100 نانوگرم فاکتور رشد عصبی در هر میلی لیتر محیط کشت بودند. آنگاه تخمک ها به مدت 24 ساعت داخل محیط کشت لقاح قرار داده شدند، سپس به محیط کشت رویان منتقل شدند. 48 ساعت بعد از لقاح، نرخ تقسیم شدن رویان ها (نرخ کلیوآژ) بررسی شد و در روز 7 تعداد بلاستوسیست های بدست آمده حساب شد. اضافه کردن فاکتور رشد عصبی به محیط کشت بلوغ اثری بر بلوغ هسته ای تخمک ها نگذاشت و تفاوت معنی داری بین تیمارها و همچنین تیمارها با گروه کنترل مشاهده نشد. در نرخ کلیوآژ تخمک ها نیز تفاوت معنی داری بین تیمارها و تیمارها با گروه کنترل مشاهده نشد ولی در تعداد بلاستوسیست های بدست آمده بین تیمارهای 2و3 با تیمار 1 و همچنین با گروه کنترل تفاوت معنی داری (05/0p<) مشاهده شد، تیمار های 2 و 3 از این نظر معنی دار نبودند، تیمار 1 نیز با گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت. این مشاهدات نشان داد که اضافه کردن فاکتور رشد عصبی به محیط کشت بلوغ تخمک های گاوی توانایی رشد و نمو تخمک ها به مرحله بلاستوسیست را افزایش می دهد. همچنین پیشنهاد می شود که این اثر افزایشی به واسطه افزایش توانایی سیتو پلاسمی تخمک است که از رشد و نمو رویان حمایت می کند.